آدمها از نظر رویکردشان به سفر، در ۲ گروه قرار میگیرند. گروه اول کسانی هستند که انگار همیشه یک چمدان آماده برای سفر دارند و فقط منتظر تعطیلاتی چندروزه هستند تا به شهری جدید یا حتی تکراری سفر کنند. گروه دوم کسانی هستند که برای سفر کردن قاعده و قانون دارند، این گروه دوست دارند در زمان سفر، شهر مقصد بهترین آبوهوا را داشته باشد و فهرست جاذبههای گردشگری آن هم طولانی باشد. اگر به اطرافیان و آشنایانمان نگاه کنیم، حتما میتوانیم آنها را در یکی از این گروهها پیدا کنیم. مثلا یک دوست یا عمویی داریم که صبح چهارشنبه به ما زنگ میزند و میگوید: «امشب برویم شمال؟ همهچیز هم آماده است!». از ظهر چهارشنبه هم هر یک ساعت تماس میگیرد که پس قرارمان ساعت ۵، فلان جای شهر همدیگر را ببینیم.
یک گروه سوم هم وجود دارد که چون هیچکس دلش نمیخواهد با آنها سفر برود، آنها را معرفی نکردیم. متاسفانه افرادی وجود دارند که علاقه زیادی به برنامهریزی برای سفر دارند و این مرحله را بهخوبی پشت سر میگذارند؛ اما زمانی که کار به مرحله اجرایی میرسد، ناگهان بهانههایشان شروع میشود. برای اینکه بخواهیم با این گروه همسفر شویم، باید آنها را از آخرین وضعیت آبوهوا و جادهها، جاذبههای طبیعی و آثار باستانی متنوع و وجود اقامتگاههای خوب با امکانات مناسب در شهر مقصد مطمئن کنیم.